Eetcafé in de leegte
De Bijlmer Vernieuwing heeft de Bijlmer drie verloren pleinen opgeleverd: het oude marktplein bij metrostation Kraaiennest; het Anne Romeijnplein bij Ganzenhoef, met als enige activiteit een markt op zaterdag; en het Anton de Komplein bij de Poort.
Vooral van het laatste plein werd veel verwacht, zoals ook de enorme, brede trap tussen Bijlmerdreef en plein aanduidt. Met behulp van Anton moest het de toegangspoort worden naar niet alleen de Poort, maar ook het Arena-gebied. Helaas was er geen geld en de commercie liet zich niet dwingen. Geen horeca dus op het plein, geen schouwburg en andere culturele voorzieningen, maar alleen een enorme, rechthoekige lap steen, zonder rustiek wuivende bomen, waar de leegte je tegemoet waait en vier dagen per week een niet zo interessante markt huist. En ja, er grenzen nog een sportcentrum aan, een politiebureau en een stadsdeelkantoor, met onopvallende gevels en geen reuring op de stoep. Het leukst is het plein eigenlijk op zondag als er wat jongens cricket spelen.
Het stadsdeel heeft nu het idee om in 2015 een eetcafé te huisvesten in het al eeuwig niet functionerende infocentrum op de begane grond. Die meters wil men straks niet meer gebruiken als de huidige stadsdeelorganisatie wordt vervangen door een bestuurscommissie met minder taken en ambtenaren. Het schijnt dat men er 4 ton voor wil uittrekken om de ruimte tot eetcafé te vertimmeren.
Maar welke horeca-exploitant wil straks 4 dagen per week achter een markt verborgen zitten, dat hem of haar tevens de mogelijkheid tot een groot, uitbundig terras ontneemt. En waar haalt hij de klanten vandaan, die graag tegen marktkramen aankijken of in de leegte willen staren.
Bezoekers van een eetcafé zijn meestal ook nogal jong of zoals in de binnenstad cultureel ondernemend. Zouden die naar zijn eetcafé komen fietsen? Van toeristen moet hij het in ieder geval niet hebben, en de kantoorjongens van verder weg, die zijn allang blij met hun eet- en drankgelegenheden op het Hoekenrodeplein en de Arena-boulevard. Die komen dat hele eind niet lopen, zeker niet als er het schreeuwerige hangvolk verblijft, dat de horeca op de Poort allang in bezit heeft genomen. Het was natuurlijk ook niet voor niets dat horeca-exploitanten indertijd al geen enkele interesse voor het plein toonden.
De buurt is van ons allemaal
Onder deze beloftevolle kop in ons pravdakrantje Zuidoost (laatste pagina) prediken bestuursvoorzitter Herrema en stadsdeelraad-voorzitter Eckhardt ons de geneugten van de bestuurscommissie die in 2014 de rol van de stadsdeelorganisatie gaat overnemen. We krijgen het als burgers eindelijk voor het zeggen, net zoals ze ons 28 jaar geleden beloofden toen de stadsdeelorganisaties werd opgericht. Met minder politici, minder taken, minder bevoegdheden en minder ambtenaren gaat het volgens Herrema c.s. eindelijk lukken om als burgers op voet van gelijkheid met de leden van de bestuurscommissie te onderhandelen en gaat ze ons ook nog ondersteunen en begeleiden. De vraag is natuurlijk waarom we dan nog politici nodig hebben, want begeleiding en ondersteuning kunnen we overal halen als we daarvoor geld hebben. En de directieleden van een corporatie Zuidoost bijvoorbeeld, waarvan we allemaal lid zijn, kan beslissen over de hoeveelheid geld die we krijgen en of ons plan deugt. Natuurlijk heeft Herrema daar een antwoord op: de politici zijn nodig om bij belangentegenstellingen de juiste keuze maken. Een keuze dus die gebaseerd is op politieke tegenstellingen en machtsverhoudingen, die in een stadsdeel eigenlijk nauwelijks ter zake doende zijn. Gezien de geschiedenis van de Bijlmer wordt het kortom een keuze van de PvdA, de partij van Herrema en Eckhardt.
De nieuwe taak, van begeleiden en ondersteunen, die de bestuurscommissie zichzelf oplegt, kan gelukkig wel een mooi neveneffect opleveren: de opheffing van PoZo de club, die naar verluidt, bewoners helpt bij het uitwerken en realiseren van een idee. Kent u die club?