Ze fluisteren dat het niet zomaar is, dat er zo dicht op de verkiezingen allerlei leuke openingen plaats vinden, waar de bestuurders van de PvdA en VVD hun goedgemutste opwachting kunnen maken om op het verzamelde volk een verpletterende indruk achter te laten. Het is inderdaad verpletterend, zoals gisteren de terug verhuizing van de dinsdagmarkt naar Kraaiennest, weg van het Anton de Komplein, waar het K-volk niet kwam en de kooplieden hun omzet drie jaar lang zagen kelderen. Het werd een feestje om een deerlijke fout goed te maken, met wie weet ook nog een dankwoord aan de bewoners van de K, die zich daarvoor hard hadden gemaakt.
Weer wat centralisatie gesloopt, want dat was de reden achter die verhuizing van de dinsdag- en donderdagmarkt naar de Poort ofwel het Anton de Kom: een vijfdaagse dagmarkt om de Poort op te poetsen in omzet en volk, en liefst een 6-daagse, inclusief de Ganzenhoefmarkt, maar dat mislukte op voorhand. En dat allemaal ten koste van een ‘stukje leefbaarheid in de K’, zoals je dat in welzijns-terminologie zou kunnen zeggen. Nu nog de donderdagmarkt terug.
DE FONO. Vandaag nog een feestje in het Bijlmerpark, dat o zo steriel oogt, en waarvan je in het gras nog altijd de afdrukken van het Kwakoe festival van 2013 ziet. Rechthoeken en banen waar planken lagen, nog altijd een centimeter verzonken ten opzichte van de rest. Het gras blijkt opnieuw ingezaaid en komt voorzichtig omhoog, om straks weer geheel naar de kloten te gaan, want een culturele braderie ter glorie van Blaka Foto heeft zo zijn prijs. Bijvoorbeeld ook omdat de Kwakoe-grasvelden tussen de festivals in eigenlijk niet gebruikt kunnen worden, en ook de plaatsing van een uitspanning tegen houden.
Nee, het feestje was niet vanwege een lang verwachte opening van een heerlijke uitspanning in het groen, waar ijsjes en sorbets o zo heerlijk smaken en waar het Stadsdeel regelmatig kleine orkestjes laat spelen. Nee, nee. Jaensch spoedde zich erheen om te melden dat we nu wifi in het park hebben om het parkbezoek te bevorderen. En hij kwam gezellig kouten met klassen opgetrommelde meisjes die op een betonnen podium mochten dansen achter het volleybalveldje ofwel de stepbeweging uit de gymnastiek mochten doen op de transistor-kwaliteit van de Fono. De Fono, ja, daar was Emile trots op: een betonnen bak met overkapping, met twee draaitafels voor de sier, en twee smalle plekken waarop je je mini-tablet kan leggen en zo je muziek kan afspelen, met speakers die niet naar de dansvloer blazen, maar naar elkaar. Leuk toch, als tenminste de beheerder van al het speeltuig in de buurt de electra aanzet en dag en nacht aanwezig is. En het zij gezegd: de omgeving van de Fono is het leukste parkding voor kinderen en wellicht hun ouders. Je kan overal spelen en lekker hangen. Nu die uitspanning nog.
ZUIDOOST UNITED. Tot slot fietsten we nog even naar de dichtbij gelegen velden van Zuidoost United, waar vanaf vandaag kinderen een vorm van honkbal kunnen spelen. Tot onze verbazing constateerden we dat er opeens wel 22 spandoeken rond het hoofdveld hingen, waaronder 9 paren: van sportpark Bijlmermeer en een mobiel-aanbieder. Een aantal weken terug waren dat er nog maar 2 ofzo, zoals we dat in een vorig bericht op deze site meldden. Zouden we invloed gehad hebben, zoals ook op de site van de voetbalclub, die zich sindsdien verbeterd heeft? We weten het niet, maar elke verbetering is natuurlijk welkom.