Zeker tot de komende verkiezingen voor de bestuurscommissie, 13 leden, van stadsdeel Zuidoost, is Mart van de Wiel fractievoorzitter van OZO-D66. Die verkiezingen zijn maart 2014, maar sinds kort is het OZO-smaldeel olv Mart gescheiden van de D66-club, vertegenwoordigd door Roy Ristie en Okuns Obahiagbon. Roy en Okuns hebben zich ook afgescheiden van hun twee duo-raadsleden van D66, die in ieder geval voorlopig bij Mart blijven. Om in kleuren te spreken: zwart heeft zich losgemaakt van wit, want de drie overblijvende raadsleden van OZO-D66 en de twee duo´s van D66-OZO zijn Nederlands blank, terwijl Roy een Afro-Surinamer is en Okuns een geboren Ghanees.

Roy is overigens niet via D66 in de raad gekomen maar via OZO. Deze zomer stapte hij over naar D66, en droomde van een plek in de Tweede Kamer. Er zat echter niet meer in dan een lijsttrekkerschap van D66 Zuidoost, die ook besloot na 2013 niet langer met OZO op te trekken. Roy is uit de OZO-D66 fractie gezet omdat hij zich steeds nadrukkelijker ging presenteren als niet OZO maar D66. Okuns voegde zich bij hem. De overige leden van de fractie zullen er niet echt om getreurd hebben, want een aanwinst voor de politieke besluitvorming kon je beide heren nauwelijks noemen.

Over Roy vallen ook vele, sappige verhalen te vertellen, maar laten we volstaan met het verhaal, dat hij het geld als lid van de bestuurscommissie nodig heeft, dat hij zeker voor een bepaalde tijd mensen ontzettend voor zich in kan nemen, en dat hij niks en niemand zo belangrijk vindt als zichzelf. Die eerste kwaliteit, charisma, zorgde er ook voor dat hij op de in 2009/2010 geformeerde lijst van OZO-D66 kwam. Samen met  de onbekende, kleurloze, maar wel Ghanese Okuns moest hij ervoor zorgen dat de partij in 2010 eindelijk voldoende stemmen haalde om Mart aan wethouders pluche te helpen, Marts al jaren gekoesterde droom.  Stemmen van Afro-Surinamers en Ghanezen, want zoals Harrie Verzijl, toenmalig PvdA-leider ooit zei: zonder zwarte raadsleden onvoldoende stemmen en geen politieke macht. En zowaar: OZO-D66 haalde bij de vorige verkiezingen 5 zetels, 3 meer dan daarvoor als OZO, dankzij het zwarte en D66-effect, 3 voor OZO en 2 voor D66. Ristie wist daarbij dankzij een stevige, persoonlijke campagne en voorkeurstemmen uit de eigen achterban de officiële nr.2 van de D66-lijst, een mannelijke witman, van zijn zetel te beroven. Het nadeel van een gezamenlijke lijst, waarbij Okuns als nr. 1 van de partij veilig stond.  Mart werd echter geen wethouder ofwel lid van het bestuur.  De PvdA koos niet voor Mart maar voor Emile van de VVD en Urwin van GroenLinks, die door partij´s voorman Maarten vd Poelgeest als lijsttrekker gedropt werd.

Naar we begrepen hebben zal Mart aan het eind van deze bestuursperiode zijn politieke carrière aan de wilgen hangen. Een carrière die ooit begon, toen Mart als opbouwwerker bij het wijkopbouworgaan van de Bijlmer, het idee kreeg dat hij ook als wethouder een geslaagde keus was. En ´wij´, bestuursleden van dat orgaan, de SWOB, vertelden hem dat snelste weg via het los georganiseerde D66 liep. En zo gebeurde het dat Mart lid van de club werd en zich midden jaren ´90 met twee andere vooraanstaande leden van de partij, waaronder een ex-wethouder van ons stadsdeel, kandidaat stelde als lijsttrekker en dus potentieel bestuurslid van ons stadsdeel. Helaas voor Mart werd zijn partij in die tijd gecoupt door Afro-Surinamers olv Rudi Speear, een huismeester op de Poort met een privé barretje, en Emile Esajas, bekend als voetbaltrainer van de SV Bijlmer, ex gemeenteraadslid van D66 en voormalig penningmeester van de categorale dan wel Afro-Surinaamse welzijnsinstelling Stichting Interim Beheer. Esajas werd dus lijsttrekker en zelfs wethouder, een baan die hij na een paar maanden alweer moest verlaten vanwege niet getolereerde malversaties.  De blanke D66-ers stapten onderwijl uit de partij en richten Leefbaar Zuidoost op, later omgedoopt tot OZO, die door de machtspartij PvdA in beide gedaantes altijd verafschuwd werd. Geen pluche voor Mart, maar als hij straks inderdaad uit de politiek stapt, heeft hij een troost. Hij werd diverse malen gekozen tot het beste raadslid. En over Roy spreken wij nu al als de 2de Speear, ooit ook nog lijsttrekker van D66 en niet goed genoeg voor 1 zetel.