De Nieuwe Bijlmer – Bijlmer 1.5 – heeft ons een overvloed aan glas gebracht. U begrijpt het. Het ging daarbij om transparantie, zichtbaarheid, sociale veiligheid, leven in de brouwerij. Maar veel van dat glas wordt dicht gehangen met schuivende en naar beneden afrollende gordijnen. Neem het kantoor van Madi, het maatschappelijk werk, aan de Karspeldreef, neem het DWI aan de Bijlmerdreef.  En neem het CEC, Cultureel Educatief Centrum aan de Bijlmerdreef bij Ganzenhoef, tegenover de garage van Gouden Leeuw, dat komend voorjaar een nieuwe naam krijgt.

Het CEC werd in 2004 geopend, op een plek waar ooit garage Grubbehoeve/Grunder stond, tevens locatie van rommelige bedrijfjes voor de startende en geld ontberende ondernemer. Het CEC heeft aan twee zijden huizen op het dak en is langwerpig. De ingang bevindt zich aan een koud plein, waar de wind guur is en vuil rondblaast, de zon niet binnendringt, een van de drie bomen dood is, en een buis van een kunstwerk al 2 jaren ernstig geknakt is. De ingang van het plein, aan de kant van de Bijlmerdreef, is voorzien van drie, rechte, smalle, hoge pilaren waarin lichtjes dienen te branden, maar dat vaak niet doen.  De eigenlijke entree naar het CEC bestaat uit een overkapping van een speciaal met dure, grote tegels bestraat gebiedje, dat er vies uit ziet. Vele tegels zijn verschoven of gebroken. Kijk je van buiten naar binnen, dan zie je een rommelig ingericht atrium met scheef staande wandjes voor komende exposities, houten blokken in een melige, lichtblauwe kleur, een tafel, wat stoelen, wat rekken met folders. Nergens staat te lezen wat je in dit nogal enorm grote gebouw zou kunnen vinden.

Ook een loopje om het gebouw maakt je weinig wijzer. Met gordijnen en plakplastic dicht gemaakte ramen, die even zo goed de volle hoogte en breedte van de achtergelegen ruimte beslaan; een kantine-achtig restaurant; lege, rommelige zalen; een dichte deur naar een in de kelder gelegen garage; wat kantoren waar je wel eens wat mensen ziet werken; een buitenruimte voor een kinderopvang; en grote hekken naar een binnenplaats, die sinds kort als binnentuin is ingericht, waarover later meer.

Een gebouw dat van alles kan zijn, maar de pretentie heeft een kloppend hart van de Bijlmer te wezen, met name van het omringende gebied: Ganzenhoef.  Jazeker: het CEC is bedoeld als katalysator voor werkgelegenheid, kultuur, ontspanning, emancipatie en sport. En inderdaad, als je het toevallig weet en toevallig klant bent, dan weet je dat er een Jezus-kerk huist, een vooral stil Vrouwenhuis, een digitaal radiostation, een steunpunt voor huurders, een vrijwilligerscentrale, een Afro-Surinaamse kroeg (de binnenkort te sluiten Bolletrie); het restaurant dus met een Javaans-Surinaamse keuken en erg gemiddelde maaltijden;  en de ROC-opleidingen voor tieners.  Maar de buurt heeft er allemaal niks mee.  Het is geen gemeenschapscentrum waar je mensen ontmoet, waar je samen activiteiten ontwikkelt, waar je in en uitloopt, exposities bezoekt, naar de kroeg gaat, samen gaat eten.  De buurt vindt ook nooit een flyer in de bus, zelfs niet over de Gezondheidsmarkt, die het Stadsdeel er afgelopen woensdag in het Atrium van het gebouw organiseerde.

Het bruist er voor geen meter. En nu heeft het CEC er dus een binnentuin bij. Waar eens een wat lullig en verwaarloosd speeltuintje stond, liggen nu kleurrijke speeldingen, is een pracht van een laag podium neergelegd, en staan er lage basalten vierkanten waarin struikjes en amberbomen, zoals wij op de facebook-pagina lezen. Er is weken aan gewerkt en moet dus tienduizenden guldens gekost hebben. En we weten niet waarom. Dat lees je niet in een buurbericht, de facebookpagina of de website. Het is er. Voor het personeel, om te roken?, voor de buurt?, om te hangen en elkaar te ontmoeten, voor activiteiten? Geen idee. Het is er in ieder geval ook weinig zonnig, door de ligging op de zon en het inbouwkarakter, er staan geen bankjes, en alles is verder grijs.

We wachten af, vol verwachting naar de nieuwe naam, wie weet nieuwe activiteiten (zolang er maar geen bands in het atrium gaan spelen, die bewoners in de omgeving gek maken), en naar een toekomst zonder garantstelling van het Stadsdeel, die, zoals wij in de besluitenlijst van DB lazen, niet langer verantwoordelijk wil zijn voor de huurderving van bepaalde ruimten, zoals Bolletrie en Vrouwenhuis,

En natuurlijk zijn we er blij mee dat het CEC op zijn Facebook-pagina laat weten, dat het Quincy Gario ondersteunt, u weet wel de man van het comité Zwarte Piet is Racisme.