Wat voel je, hoor je, zie je, ruik je, proef je en beleef je als je het Kwaku Summer Festival bezoekt?
Deze vraag stelt het stadsdeel aan cultuur- en programmamakers, die begin februari zijn uitgenodigd om met hun inspiratie het festival nog mooier te maken. Een festival dat door dezelfde mensen als verleden jaar wordt georganiseerd.
We moeten daarbij beseffen dat Kwakoe een dynamisch cultureel erfgoed is en dat er ook sprake is van uniek Kwakoe gevoel.
Tja wat is dat? Ik denk bij Kwakoe altijd aan de gezellige, Surinaamse zooi die het vroeger was met z’n favella-kramen, niet zo’n uniek gevoel maar toch. Verleden jaar was het binnen de hekken een keurig aangeharkt gebeuren, waar je rondliep, al dan niet met vrienden/familie rond een tafel zat, een hap naar binnen werkte, eten voor thuis haalde en indien geïnteresseerd bij de muziek bleef hangen. Is dat uniek? Mensen van buiten zullen het vanwege z’n tropische karakter wel erg geinig vinden, maar wij inwoners, wat willen wij? Uiteindelijk wordt elk festival door z’n bezoekers gemaakt. Hoe uniek zijn wij met elkaar?