HET UTOPIA VAN HENDRIK WIJDEVELD

De Bijlmer was een soort van utopia, zoals die bedacht werd rond 1920: de ideale samenleving, zoals eerder omschreven door griekse filosofen en bijv. Thomas More, Een van de grote utopisten rond 1920 was de Nederlandse architect Hendrik Wijdeveld. Hij ontwerp een reusachtig paviljoen van vele honderden vierkante meters voor het Vondelpark, met een reusachtige sluis in de vorm van een vagina, waar het volk naar binnen kom, om in de achtergelegen ruimte de broedkamer van de nieuwe samenleving te bevolken.
Het paviljoen vond geen genade in de ogen van mensen als bouwwethouder en socialist Floris Wibaut, zoals later de ambtenaren De Gier en Nassuth de na-oorlogse socialist Joop den Uyl wel konden overtuigen van hun utopia: de Bijlmer.
Latere PvdA-wethouders als Schaefer, Van der Vlis, Genet en Stadig hebben de Bijlmer weer afgebroken. Zij waren dan ook afvalligen.
Maar gelukkig is het idee van utopia in de Bijlmer overeind gebleven en nieuw leven in geblazen, met dank aan de hallelujah kerken. Zij schetsen hun gelovigen een waarlijk en echt onbereikbaar utopia: de hemel, met als gids daarheen de pastor, die hen vol verve, en tegen een kleine beloning, wijst op deze prachtige ontsnapping en beloning uit hun zondig, aards bestaan. En zij die de hemel sneller willen bereiken, kunnen nog altijd jihadist worden met een bommetje op het lichaam. Hopelijk houdt god de diverse walhallah’s der gelovigen strikt uit elkaar.