Een nogal zeer vlot geschreven artikel in Het Parool van 16 januari jl. wekte onze belangstelling. Er zou sprake zijn van een PvdA-verkiezingsbelofte van zo’n zes jaar geleden om de Ghanese gemeenschap te helpen bij het realiseren van een eigen feestzaal voor trouwfeesten, begrafenispartijen en andere feestelijke bijeenkomsten met een groot publiek. Er zou nu een memo van de dagelijks bestuurders der bestuurscommissie zijn waarin men schrijft met twee eventuele exploitanten uit de Afrikaanse gemeenschap in gesprek te zijn. We zijn op internet onmiddellijk gaan zoeken naar de inhoud van die memo, maar die vonden we niet, zoals we nimmer enig beleidsstuk van/voor Bestuurscommissie Zuidoost via haar eigen website kunnen vinden. De commissie communiceert alleen maar besluiten van haar Dagelijks Bestuur, die bijna nooit iets onthullen over de aard van het besluit, en van het algemeen bestuur zijn alleen vergadering verslagen te vinden, die niet alleen maanden na data gepubliceerd worden, maar ook nooit volledig zijn en voor de leek onbegrijpelijk. Het lijkt de Bestuurscommissie volstrekt worst zijn, dat het volk haar beleid absoluut niet kan volgen, en dat zeer waarschijnlijk 99,5% (onze schatting) ook überhaupt niet weet wat ze uitvoert. Een bloggend raadslid, zoals voorheen Henk de Boer van het CDA wordt node gemist. We hebben nu wel een bestuurslid, Narish Parsan, voorheen PvdA nu Burger Beweging Amsterdam, die veel dreigt te onthullen, maar daarmee tot heden nogal karig blijft, maar over die feestzaal had hij op FB (onder eigen naam)een lang verhaal. Hij vertelt dat verantwoordelijk bestuurder Jaensch via consultatie van wat ingewijden en de besteding van 60.000 euro twee exploitanten had gevonden, die wel iets met zo’n feestzaal wilden. Geen openbare aanbesteding dus en niks transparantie. Gewoon achterkamertjes politiek, zo concludeert Parsan.
Het meest verbijsterende is natuurlijk dat de politiek zich zo inspant voor de oprichting van een commercieel (etnisch) bedrijf. We kunnen ons voorstellen dat je een toekomstige uitbater van een feestzaal helpt bij het zoeken naar een goede locatie, want altijd goed voor de plaatselijke economie en het welbevinden van je burgers, maar verder zouden we zeggen: je er niet mee bemoeien, geen initiatief nemen, geen uitbaters actief selecteren en geen geld erin steken. Je doet dat ook niet met andere horeca en toen je het wel deed met etnische trefpunten, zoals in het verleden centrum Kwakoe, het Kwakoe Festival, De Bolletrie en bijvoorbeeld kerkverzamelgebouw De Kandelaar, leidde dat uiteindelijk tot een conclusie: nooit meer doen. Je levert je uit aan belangen waar je geen grip op hebt, je wordt gechanteerd door etnische achterbannen, en je ziet schulden ontstaan, die nooit meer betaald worden. Het leverde het stadsdeel en Rochdale (eigenaar, verhuurder De Kandelaar) tonnen verlies op.
Jaensch heeft blijkbaar niets geleerd , maar daarover hoeft hij zich straks niet meer te verantwoorden. En die feestzaal komt er ook wel zonder hem en zonder financiële ondersteuning, die het stadsdeel mogelijkerwijs ondertussen aan die twee exploitanten heeft toegezegd, beter nog, die feestzaal had er allang moeten zijn. Je ziet ze tenslotte overal op industrieterreinen in heel Nederland. Dichtbij vindt je bijvoorbeeld een door Hindoestanen uit de Bijlmer opgezette feestzaal in het oostelijk havengebied en op Amstel 111 beschikt een grote Ghanese kerk over ruimte en parkeergelegenheid. Een beetje ondernemer heeft geld, een businessplan en vindt een locatie, daar heeft hij ons stadsdeel nauwelijks bij nodig. Anders gezegd: als de feestzaal afhankelijk is van Jaensch betekent dat, dat de West-Afrikaanse feestzaal commercieel gesproken een noodlijdend product is en het Stadsdeel straks op de blaren zit.
Op foto: beeld van een noodlijdend Kwakoe Festival toen elk jaar de schulden opliepen.
Naschrift.
In een reactie op dit bericht hebben we al aangegeven dat Emile Jaensch van oordeel is dat we verkeerde informatie weergeven. In een mail-wisseling die daarop volgde, schrijft hij, dat hij geen enkel contact heeft gehad met welke Afrikaanse groepering ook en dat iedereen kan weten met wie er wel contact is, want dat staat in de memo van het DB, door iedereen op te vragen. Helaas stuurt hij die memo niet meteen mee. Het gaat in ieder geval om een locatie op de Klokkenbergweg, zo schrijft Emile, en om een marktpartij die de kar kan trekken. Die marktpartij heeft zichzelf aangediend en werd dus niet aanbevolen door een lid van de bestuurscommissie. Eind dit jaar zal de boel gefikst kunnen zijn. Jaensch beweert ook met stelligheid dat er aan de feestzaal geen subsidie verstrekt zal worden.
Goed speurwerk! Ook mijn reactie was: er is niets veranderd en het cliëntelisme gaat gewoon door. In 2002 schreef ik erover voor de website van Theo van Gogh: http://www.theovangogh.nl/bdw_2.html
Emile Jaensch laat ons weten dat we niet alles moeten geloven wat Het Parool schrijft. Zo is er volgens hem geen enkel contact tussen iemand van het stadsdeel en een Afrikaanse exploitant van de feestzaal en zal de voorziening geen subsidie krijgen. In ieder geval: het gaat inderdaad niet om harde feiten, maar dat beweren we ook niet, noch wij, noch Het Parool. We veronderstellen het, omdat het zo logisch lijkt.
En ondertussen modderen we maar door met onze bestuurscommissie …..
Vriendelijke groet,