Waardering is belangrijk voor een mens, en jazeker ook voor een stadsdeel. Hoe teleurgesteld waren WE daarom verleden jaar, toen de Uitmarkt toch niet naar de jubilerende Bijlmer kwam. WE werden afgescheept met een terreintje aan de kant, naast een kanaaltje van het IJ. Gelukkig wisten WE er nog het beste van te maken. WE lieten er een paar onbekende rappers optreden.

Dit jaar lijkt het erop, dat we een doorbraak bereiken. We zijn ontdekt door het Holland Festival en het Amsterdamse Grachtenfestival, die allebei een tweetal optredens in onze Bijlmer geprogrammeerd hebben. Van dat Holland Festival wisten we niks tot we eind mei in de G-buurt (en daarbuiten?) een uitnodiging in de brievenbus kregen. We lazen daarin (in het Nederlands en Engels) dat Faustin Lineykula, theatermaker uit Congo en mede samensteller van het Holland Festival dit jaar, Zuidoost had uitverkozen om daar eenmalig iets moois neer te zetten, vooral voor en met ons, mensen van de Bijlmer. Parlement Debout heette de theatrale wandeling met rap, dans en muziek, waaraan ook enkele kunstenaars uit Zuidoost zouden meewerken. Als we mee wilden doen, moesten we zaterdag 1 januari om 15 uur bij de Kloekhorststraat zijn. En van daaruit zouden we dan wandelen over het Guldenkruispad naar het Bijlmer Monument. Eindpunt was een klein podium voor performers onder de metrobaan en een grote tent met Surinaamse fast food.

De ‘rondleiding’ met attracties bleek vooral de ‘NRC/Volkskrant’ lezer getrokken te hebben, 150 man/vrouw of meer, waaronder een kleine, selecte groep van oudere dames en heren, die al vele jaren in de Bijlmer verkeren. De uitnodiging die de Bijlmer bewoners kregen was in ieder geval volstrekt onbegrijpelijk voor iedereen die niet bekend is met zoiets als het Holland Festival en nooit het Nederlands en Engels lezen, zoals Annet Lekkerkerker van het Festival het in haar brieven gebruikt.

Zij die optraden waren van Afro-Surinaamse en Afrikaanse afkomst.

En veel meer valt er door mij helaas niet te vertellen, zelfs niet na lezing van een uitleg op de website van het festival.  Ik bleef de toeschouwer van iets volstrekt onbegrijpelijks, ja, het had iets met de geschiedenis van de Bijlmer te maken en iets met zwarte kultuur, maar waarom en hoezo dan wel, dat peilde ik niet. Ik begreep ook de liedjes niet, die werden gezongen in een door mij niet te volgen taal; ik zag de dans niet, want er was te weinig plek voor het publiek om het allemaal goed te kunnen zien; of ik hoorde niks, omdat het geluid niet versterkt werd. Het was dan ook beroerd georganiseerd, maar gelukkig scheen de zon.

Vrijdag 7 juni heeft het Holland Festival nog een herkansing. De nauwelijks overdekte zaal van glas is er zeker niet geschikt voor en bewoners uit de omgeving gaan balen over de geluidsoverlast, maar in het CEC verzorgt het festival een optreden van zangeres Hlengiwe Lushaba uit Zuid Afrika.