Het Kwaku Summer Festival trok verleden jaar op vier weekenden en twee vrijdagavonden zo’n 150.000 betalende bezoekers, waarvan 3.400 met een stadspas, die 2.50 voor een dagkaart betaalden. De andere bezoekers waren minstens 6 euro per dagkaart kwijt. Ruim eenderde van hen was afkomstig uit Zuidoost en de grootste groep bezoekers was van (creools) Surinaamse herkomst. De festival-vierders werden bediend door 90 kraam- en andere standhouders, die voor 35-40% in Amsterdam wonen en dan met name in Zuidoost.

Het lijken mooie cijfers, maar zij die onze Bijlmer belangen vertegenwoordigen bij de gemeente Amsterdam, vinden dat het festival vanaf volgend jaar uit het Bijlmerpark geweerd moet worden. Het mag wat hen betreft naar een parkeerveld achter Arena. Zij, leden van de stadsdeel-commissie en vier partijen vertegenwoordigend (SP, Groen Links, PvdA en 50Plus), willen in het park het oude Kwakoe feestje uit de jaren ‘70/’80 , terug. Het feestje dat helemaal van de Surinaamse gemeenschap was, van ‘onze mensen’ zoals Roy Hofwijks het uitdrukt. Roy is van Surinaamse afkomst, was hoog in de PvdA en is nu van 50Plus.

De vier partijen met een overgrote meerderheid in de commissie hebben natuurlijk wel een punt. Het Summer Festival, dat zes jaar geleden het oude Kwakoe opvolgde, gaat zijn omgeving en plek steeds meer in de weg zitten, hoewel het Mandelapark (dan wel het gerenoveerde Bijlmerpark) speciaal ontworpen is om het festival te kunnen huisvesten. Het Festival op die locatie was tenslotte de trots van Zuidoost en dan vooral van ‘onze gemeenschap’.

En om die reden werd altijd maar voor lief genomen, dat de veengrond van het park het door alle drukte steeds meer te verduren kreeg en inklonk, en dat ieder jaar opnieuw vele hectaren gras moesten worden ingezaaid. Dat leverde dus ook elk jaar weer vele maanden onbruikbare parkgrond op.

De gemeente schijnt dat nu een beetje zat te worden en bovendien: allerlei oude bouwplannen kunnen momenteel weer uit de kast. Er is na jaren stilstand weer geld om te bouwen. Waarschijnlijk volgend jaar zal al begonnen zijn met allerlei woningbouw op de grasvelden rond het Bijlmer sportcentrum, waardoor er voor het festival niet meer geparkeerd kan worden en de kassa’s moeten verhuizen. Vanaf dit jaar wordt ook aan het plan gewerkt om het Bijlmerpark te begrenzen met een 1000-tal woningen, een beetje naar het model van het Vondelpark. In het verleden sprak men dan ook over urban villa’s. Al die nieuwe bewoners zullen hun eisen aan het park gaan stellen, met waarschijnlijk als eerste een verzoek aan het festival: kan het geluid wat zachter?

Er zijn dus goede redenen om het festival te verplaatsen, maar de gemeente zelf lijkt er nog niet echt over na te denken en maakt zeker geen haast. Ze heeft zelfs het plan om op de Kwaku-locatie een aantal zware ‘stopcontacten’ voor elektra aan te brengen, zodat men niet langer aggregaten en diesel hoeft te gebruiken.

Onze stadsdeel-actiegroep heeft evenwel grote haast. Ze wil het festival al volgend jaar achter de Arena hebben (en wellicht in de toekomst bovenop de Gaasperdammerweg). Ze vertelt niet waar die grote haast vandaan komt, maat het lijkt ook iets van doen te hebben met het commerciële karakter van het Kwaku-gebeuren. Met zijn stijgende entreegelden en oplopende prijzen voor voedsel en drank zou het te duur worden voor de ‘gewone Surinaamse man/vrouw en z’n kinderen’. De groep kan ons echter niet vertellen of er inderdaad armen zijn die dolgraag naar Kwaku willen, maar dat niet kunnen betalen en of die groep groter en anders is dan de 3.500 houders van een stadspas die het festival verleden jaar bezochten. Het festival was overigens nooit een goedkoop uitje en de activiteiten bestonden vooral uit eten, drinken, je vertonen en bekeken worden.

Het lijkt er al met al op dat bepaalde families en personen weer over een eigen festival willen beschikken en nu kans zien om daarvoor een aantal bruikbare argumenten bij elkaar te vegen. Terug naar de jaren ‘70-’80 toen handige jongens hun eigen eet-tenten in elkaar knutselden, voor hun plekje geld betaalden aan de medewerkers van jongerencentrum Kwakoe en met hun familie en kennissen zes weekeinden zwart geld verdienden aan de verkoop van eten en drank. De actieclub van nu noemt dit een festival van onderop, maar het was natuurlijk vooral een verdien model dat tot groeiende hebzucht en de ondergang van het oude festival-model leidde. Het bracht ons uiteindelijk een geheel nieuwe opzet met hekken, bewakers en oplopende entreeprijzen. Een festival dat geen dorpsfeest is, geen ‘Tilburgse kermis’, geen muziekfestival, maar blijkbaar iets unieks, waar je een rondje loopt of je tijd uitzit. Het zal wel blijven bestaan zolang voldoende mensen entree betalen en de gemeente het leuk vindt voor z’n imago. De locatie zal wijzigen. En dat Kwakoe-festivalletje van onderop, dat de lokale politiek wil, zal een zeepbel blijken.