Terwille van de bestuurder, terwille van het stadsdeel, terwille van een goede relatie met het volk worden er soms mooie dingen bedacht.  Zo gebeurde het dat de verlaging van de Bijlmerdreef en het planten van platanen langs die nieuwe weg – door velen in de buurt vervloekt – werd gevierd met het vervaardigen van mooie borden, die aan twee palen genageld tegen een plataan werden gezet. Ieder bord was zogenaamd geschonken door een van de bewonerscommissies in de omliggende omgeving van het CEC-gebouw – de platanen staan parallel aan dit gebouw, kant CEC – en de namen van hun flats dan wel buurt dan wel seniorencomplex werden groot op het bord geplaatst. Het gebeurde in de tijd van bestuurder Els Verdonk, die de borden ook kwam inzegenen, en er werden foto´s gemaakt van bewoners bij hun eigen bord.

We vrezen dat de borden nooit door iemand zijn opgemerkt, want ze staan in het zeer smalle groenstrookje langs de dreef, en indien wel opgemerkt, heeft niemand behalve die poserende bewoners en de betreffende ambtenaren plus Verdonk ooit geweten wat de betekenis ervan was. Op een of twee na zijn nu alle borden door hun hoeven gerot, geknakt bij de grond, waar lucht en water het rottingsproces in gang zetten. En nee, ze zijn nog niet opgeruimd wat je toch met vuil dient te doen. Hoe gooi je eigenlijk verspilling weg ?

Het aanpalende CEC – gebouw geeft andere verwondering. Het herbergt o.a. een kerk, een zalen-  en kantorencomplex voor vrouwen, een restaurant, een radiostation, een uitgeruimde kroeg  – de Bolletrie – , een ROC, en heeft als functie het zijn van een buurthuis voor de omringende flatgebouwen en woonbuurtjes laagbouw.  De bewoners weten evenwel van niets en ontvangen ook nooit enige info over activiteiten in het gebouw, zoals onlangs de plaatsing van een luxe, licht gevend voorwerp aan de buitenkant, dat leest als South East , en een groot feest afgelopen zaterdag met dans, muziek, luxe aankleding en een lange rij warmhoud-´pannen´ voor eten. Later bleek dat er borden in hetzelfde atrium, waar het feest plaats vond, waren geplaatst, borden met foto´s, zo te zien gemaakt door studenten. Waarom stond er niet bij. En er stond een bouwsel met vele teksten op de buitenmuren, waaronder Utopia en daarachter zagen we Afrikaanse doeken over iets groots gehangen.  Nee, er loopt geen volk naar binnen, over de vieze, met peuken bezaaide vloer van de buitenhal, waar in de pauzes de ROC – jongeren rond hangen.

Natuurlijk zijn we op onderzoek gegaan, maar de website van CEC wordt gereconstrueerd lazen we maandag, en vandaag was hij helemaal niet meer te vinden. We belandden op de Facebookpagina van het CEC, en we lazen dat South East de nieuwe naam van het centrum is, echt waar, zo´n volstrekt nietszeggende en onbeduidende naam,  voor wat ?,  en dat het feestje van afgelopen zaterdag dat feit moest vieren. Waarom weten wij bewoners dat niet en waarom waren wij niet uitgenodigd. Ook wij hadden honger naar meer cultuur en educatie.

Overigens was in de maand maart het CEC ook de plek waar een bewustwordingscampagne startte tegen het gebruik van het woord neger, zoals u weet een even kwalijk woord als zwarte, blanke, roetmop, bleekscheet, blauwe en pindachinees.  Het project heet RIP N-word.