Ma Hille werd ze genoemd: een lange, statige verschijning, met een vaak bewegingsloos gezicht, zwijgzaam en rustig. Ze is verleden week donderdag op Zorgvlied begraven, zo lazen we in Het Parool. Ma Hille was de oprichtster en spil van de lijkbewassingsvereniging Bethania, die ervoor zorgde dat de Surinaamse creolen, zoals ze indertijd genoemd werden, volgens de winti-rituelen begraven werden. Ma Hille was ook de grote baas van Abaisa, die in de Bijlmer en daarbuiten de winti ook in leven hield met kawina-muziek, lobi singi, dans en winti pré’s. Winti (geest) is de Surinaamse variant van de traditionele west-Afrikaanse godsdient, te vergelijken met de voodoo van Jamaica, en waarin een belangrijke rol is toebedeeld aan de vooroudergeesten. In een winti pré (een soort kerkdienst), die de hele nacht kan voort duren, wordt de gemeenschap met behulp van opgeroepen geesten, ritmes, zang, dans en drank weer aaneen gesmeed en geesten om voorspoed gesmeekt. De geesten spreken door hen die in trance geraken.

Ma Hille woonde sinds midden ’70 in Gliphoeve (het huidige Geldershoofd) en tot zijn dood samen met heer Tijdmeter. Op de foto zien we haar gekleed als witte obia (goede geest) tijdens op optreden midden ’80 op het Blij met de Bijlmer Festival. Actief in haar cultuur werd ze overigens al in Paramaribo in een door Nederlanders betaald cultuurhuis onder leiding van ‘boeroe’ en rijksambtenaar Henk Zoutendijk, die jaren geleden na zijn vlucht voor Bouta naar Suriname terug keerde om daar te sterven en er een staatsbegrafenis kreeg. Abaisa bestaat niet meer zover we weten, Bethania wel.