Ver voor de Vogelaargelden (uit 2007) kregen gebieden in de Bijlmer om de beurt een jaarlijks bedrag voor een door bewoners zelf uitgekozen project. De flat Grubbehoeve koos gedwongen door de hoogte van het bedrag een viertal speeltoestellen in het groen. Ze moesten van staal zijn, zeiden de ambtenaren, en de keuze was beperkt. De toestellen bleken in de praktijk nauwelijks gebruikt te worden. Ze spraken de kinderen niet aan, maar staan er nog altijd.

Dankzij de Vernieuwing van de Bijlmer in 1992 kwamen er zogenaamde Urban-gelden, mede voor door bewoners aangedragen projecten en ook de gemeente investeerde. Het leidde vooral tot kortlopende projecten, die geruisloos na een paar jaar verdwenen. Het enige tastbare overblijfsel zijn de tennisbanen en de atletiekbaan bij Kraaiennest: beiden bedacht door jongeren uit die tijd. De speeltuin kwam er door enkele raadsleden van het stadsdeel, waarbij de dames Leliveld en Arts hard om de eer knokten.

Vervolgens kregen we dus de projecten uit de Vogelaarpot en alle varianten die daarop bedacht werden. Ze waren vooral leuk voor de bewoners, die pijlsnel een eigen stichting oprichtten, die vooral hun eigen portemonnee spekten.

En sinds 2016/17 hebben we dus het Buurtbudget: toegekend aan de K-buurt en de G-buurt, ieder 250.000 euro. Dit buurtbudget wordt nu verlengd met 300.000 voor Gaasperdam en Driemond, voor Bijlmer centrum en Bijlmer Oost: in totaal 900.000 euro voor drie wijken ofwel in verhouding veel minder dan eerder aan Bijlmer Oost, K- en G-buurt, werd uitgegeven.

Onder het motto ‘De K-buurt moet bruisen’ werd er rond het metrostation van alles georganiseerd, maar het laatste buurtfeest, enkele weken terug, gaf niet de indruk dat er veel bewoners worden bereikt. Het was eerder een slecht bezochte Kwakoe-dag. Er zijn wel enige niet-tijdelijke zaken tot stand gebracht, zoals oppasmoeders bij de speeltuin, waardoor die weer tot leven kwam, een skate-pleintje, wat straattafels en nog zo wat. Bijzonder zijn nog de borden, die aangeven dat u de K-buurt betreedt. Leve het eigen koninkrijk.

De G-buurt kreeg zijn G-buurtplan, opgesteld door een viertal kerngroepleden, die tijdens een bewonersvergadering werden gekozen. Sindsdien kwamen de bewoners niet meer bijeen, kopieerde de kerngroep voor het buurtplan bijna uitsluitend bestaande stadsdeel-plannen, en werd er voorjaar 2020 door een bestuurslid van de geld beheerstichting zo’n dikke 90.000 euro uit de kas gestolen. Zie: Subsidieroof, dl 3 | MetroindeBijlmer (bijlmerblog.com). Sindsdien is het stil en de drie overgebleven kerngroepleden achten het niet noodzakelijk dat zij verantwoording over de afgelopen periode, inclusief subsidieroof, afleggen. Wel werd via het stadsdeel bekend dat zo’n 90% van het bedrag kon worden teruggevorderd, maar ook het stadsdeel gaf geen verdere informatie. Hoeveel er momenteel bij het buurtplan in kas zit, is onbekend.

Het stadsdeel wil nog dit jaar starten met de uitgifte van de negen ton en de besteding daarvan moet geschieden door bewonersorganisaties. Dat vindt het stadsdeel de meest democratische weg en dat kan dus betwijfeld worden, want wie zijn dan wel die bewoners-organisaties. We hebben geen buurthuis of algemene vereniging per buurt of wijk, die opkomt voor de noden, belangen en wensen in het bepaalde gebied. We kennen alleen een enorme variëteit aan al dan niet etnisch georganiseerde belangenclubjes, die met plezier op de gouden pot met geld zullen jagen. Wie gaat hen leiden en hoe dan wel? Wie bepaalt en kiest. Te vrezen valt dat we wederom een waaier aan kortademige activiteiten krijgen met elck wat wils per onder-buurt en belangenclubje. Allemaal met net te weinig geld om iets moois van de grond te tillen, want 300.000 euro stelt eigenlijk niets voor. Deel het maar door 30 of meer of minder ideeën. Een beetje buurthuis, dat we in de G- en K-buurt niet meer hebben, kan met dat totale budget nog geen jaar rondkomen.