Het is dinsdagavond 25 oktober. In het stadsdeelkantoor aan het Anton de Komplein vindt de tweemaandelijkse vergadering plaats van onze stadsdeelcommissie. Die commissie bestaat uit 11 personen: drie namens de PvdA, twee namens Groenlinks en andere 6 vertegenwoordigen zichzelf en hun kiezers of een partij. De commissie is een soort politieke hulp van de gemeenteraad als het om zuidoost gaat. Het college van Amsterdam krijgt de hulp van een drietal bestuurders, die bij een politieke partij behoren – in ons geval de PvdA, Bij1 en GL Dus: commissie hoort bij de gemeenteraad; en onze politiek benoemde bestuurders zijn verbonden aan de Amsterdamse wethouders, maar moeten ook luisteren naar onze commissieleden. En zodoende waren ze er deze vergaderavond alledrie, samen met 10 commissieleden, een drietal hogere en lagere ambtenaren en minstens twee bewakers (een boven bij de raadzaal, een beneden).

De vergadering begon om 19.00 en tot 20,00 uur waren er bewoners aan het woord: een man, die een fijne ruimte voor de LHBT etc-gemeenschap op de Poort wenste en een 5-tal bewoners uit de K-buurt, die zich afvroegen waarom vier van hun prullenbakken weg waren gehaald. Die bakken wilden ze dus terug, want het was nu overal een teringzooi. De baas van de PvdA vroeg zich in de daaropvolgende samenspraak echter af waarom mensen in Zuidoost zoveel minder over vuile buurten en straten klaagden dan de mensen uit Amsterdam zuid. Hij wilde maar suggereren: u klaagt te weinig, dus rondslingerend afval is daarvoor uw beloning, wel 2-3 keer minder. Hij had duidelijk geen idee dat Zuidoost een geheel ander stadsdeel is dan Zuid en had blijkbaar ook niet het verlangen om samen met zijn medebewoners te bedenken hoe zij samen tegen het vuilprobleem zouden kunnen optrekken. In zijn visie werd hij overigens gesteund door de Bij1-bestuurder, die het probleem van de verdwenen prullenbakken al een paar weken kende, maar een oplossing van het probleem had ze zeker nog niet, dus ook geen antwoord op de vraag: doen we ja dan nee vier meer prullenbakken.

U ziet, ook in dit stuk ‘praten’ wij nu al heel lang over een vrij eenvoudig probleem. En u ziet: het is een lastig probleem. Denk bijvoorbeeld ook eens aan ambtenaren, die niet willen wat burgers willen – meer prullenbakken – maar juist geloven dat minder prullenbakken het gedrag van de vuil weggooiende burger verbeteren en die als ambtenaar het geld liever ergens anders naartoe brengen. Dat willen onze K-buurtburgers dus vanavond tegen houden door de verantwoordelijke commissieleden en de politiek bestuurder aan te spreken, maar die daarop, zoals verwacht, niet thuis geven en niet zeggen dat zij de ambtenaren een opdracht gaan geven. Zij maken liever de burger verantwoordelijk: je moet meer klagen via de bevoegde kanalen, want jazeker op ons internet kunt u uw klacht intikken en er zelfs een foto bijplaatsen.

En toen was het 20.00 uur en restte slechts wat verhaaltjes van commissieleden, die je beter via email deelt, en er waren nog wat hamerstukken. Vijf voor half negen konden we weer met z’n allen naar huis. De insprekers waren al eerder vertrokken. Buiten mij, schrijver dezes, geen andere geïnteresseerde burgers op de tribune voor het volk.