Het ongemak van de multiculturele samenleving is een uitstekend verdienmodel voor mensen als bijvoorbeeld Ebule Joshua Edra, die in het jaarverslag 2012 van het Landelijk Expertise Centrum Diversiteit wordt opgevoerd als de leider van de Nigeriaanse gemeenschap in Amsterdam. Het genoemde Expertise Centrum is een instituut van de politie dat moet onderzoeken hoe politie en migranten, maar ook andere ‘afwijkers’ als homo’s nader tot elkaar kunnen komen. Dat doe je dus door samenwerkings-verbanden aan te gaan met mensen die binnen zo’n ‘afwijkende’ gemeenschap opvallen. Je bombardeert ze tot leider en hoopt alzo een ingang te krijgen binnen een cultuur die je niet snapt en die je dus kan helpen de goede orde te bewaren. Maar omdat je de cultuur niet snapt, loop je dus grote kans iemand binnen te halen, die daar met geheel eigen bedoelingen ja op zegt.

Zo sleept Ebule Joshua Edra, zo berichtte Het Parool onlangs, 6 ton binnen van het Ministerie van Veiligheid en Justitie om illegale vreemdelingen op een nette manier naar hun land van herkomst terug te brengen, met bijvoorbeeld een mooi diploma op zak als kapper of automonteur om straks in het thuisland in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Voor dit doel zette Edra de Goodwill Homage Foundation in, dat met dat geld vanaf 2013 een mooi pand mocht huren in de plint van de Bijlmerflat Kruitberg: een twee etage hoge ruimte, die eerder speciaal was ingericht en verbouwd als tijdelijk wijksteunpunt voor de politie.

De club blijkt nu failliet te zijn en al anderhalf zijn huur niet te hebben betaald aan woningstichting Rochdale, die eerder al vanwege huurschuld de tent wilde ontruimen, maar dat niet mocht van het stadsdeel en het ministerie, want de Foundation was een mooie club en bovendien was er nieuw geld onderweg. Aan Het Parool vertelt een medewerker, dat de Foundation inderdaad 20 illegalen naar Schiphol heeft gebracht, maar verder niets presteerde.

En dat was ook het beeld als je er voorbij liep. Goodwill stond er reuzegroot en intrigerend boven de voordeur, maar binnen leek er nooit iets te gebeuren, zelfs niet in de grote, compleet ingerichte kapperszaak aan de zijkant, toch een bedrijf waarvan je er in de Bijlmer niet genoeg van kan hebben, gezien het aantal kapperszaken dat zich nog altijd uitbreidt.

Dat Goodwill vooral een facade was om geld binnen te slepen, blijkt ook uit haar website. De club lijkt maar een activiteit te hebben: donaties binnen slepen voor haar goede werken. Er staan ook wat foto’s op de website, die refereren aan een bezoek door een parlementaire delegatie. Op een van die foto’s ontwaren we de heer Edra, met bril en baard, helemaal links in gezelschap van onze eigen stadsdeel-bestuurder Emile Jaensch in zijn rode jasje. Edra omschrijft zichzelf nog als een ‘great leader’, thorough professional’ en ‘vast experince’.

Het internet leert verder dat Edra een LinkedIn-account heeft, dat uiterst summier is, en waarin hij zichzelf opvoert als president van ‘Africa Community Builders’, waar verder niets over te vinden is. Het leert ook dat de carrière van Edra als leider startte met de dood van een Nigeriaanse illegaal in 2009. Samen met drie andere, eveneens van misdrijven verdachte landgenoten was die illegaal toen op de vlucht na een politie-inval in een Bijlmer-woning en sprong hij als enige zijn dood tegemoet. Er ontstond vervolgens een kleine volksopstand in de Afrikaanse gemeenschap en toen was daar Edra, eigenaar van een kapsalon en oprichter van genoemde Foundation, die beweerde al enige tijd illegale Nigerianen op allerlei manieren te helpen en er schande van sprak hoe misdadigers het blazoen van zijn land besmeurde. Precies de man dus, die de politie zocht om zijn relatie met zijn landgenoten te verbeteren.

Naschrift:

In Het Parool van 27 augustus 2015 wordt bericht, dat Jude Kehla – voor de PvdA oud-bestuurder en tot in 2014 deelraads-lid in stadsdeel Zuidoost – in 2013 via de rechter voor 80.000 euro  beslag liet leggen op de gelden van Goodwill. Volgens Kehla zijn afgesproken honorarium voor het binnen halen van 6 ton aan subsidie. Hij was bang dat Ebule het geld zou wegsluizen, want was hij Ebule tenslotte een Nigeriaan. Kehla, van afkomst een Kameroenees, verrichtte volgens Ebule niet veel meer dan vrijwilligerswerk, dat Kehla zelf uit solidariteit had aangeboden. Voor dat werk kreeg hij een nieuwe laptop en telefoon met abonnement te leen. Toen Kehla toch geld eiste, kreeg hij evenwel 16.000 euro en later nog eens 18.000 dankzij zijn gang naar de rechter. En toen was de zaak geschikt.